De Bastaard van Brussel

                                      
Van Simone van der Vlugt

Het boek 'de bastaard van Brussel' en ook een enorm spannend boek, en dat meen ik. Het heeft een meeslepend verhaal over Crispijn, die in een tijd leeft waarin Protestanten nog worden vervolgd door Katholieken en worden terechtgesteld op de brandstapel. Het verhaal speelt af in Brussel natuurlijk, en mensen zoals Titelmans (de inquisiteur in dat gebied) je konden verdenken can Protestants zijn, je meeslepen naar een gevangenis, en je martelen tot je toegaf en je vervolgens verbranden.

Het verhaal begint als Crispijn over de straten loopt en dan ruikt hij iets eigenaardigs: iets dat verbrand is.
Als hij een beetje doorloopt merkt hij dat ze weer aan het branden zijn. (branden is dat er Protestanten worden verbrand)

 Bij zijn brouwerij in Brussel, Au Brassaue, ruiken Stina en Eva ook dat er word gebrand. Stina is een vrouw die al jaren bij Crispijn werkt, en Eva is haar dochter die 10 jaar oud is. Omdat er zoveel word gemopperd over het branden, en er heel veel familie en vrienden worden verbrand, ontstaat er na verloop van tijd een rel in Au Brassaue, en iedereen (ook Crispijn) stormt de brouwerij uit om mensen uit het broodhuis te redden, waar de gevangenen in zitten. Maar als ze de deur open hebben gekregen, zien ze daar dat de wachters en Titelmans hun al met geweren opwachtten en ze rennen zo gauw mogelijk weg. Later komt zijn vader nog een grote boodschap doen, en het is belangrijk dat ik dat vertel omdat zijn vader toevallig ook de Graaf van Egmond is. Hij is natuurlijk niet zomaar een zoon, maar een bastaard zoon. Vandaar ook de naam: de bastaard van Brussel. Later word Stina otdekt als ze naar een Protestantse preek gaat, maar ze kan nog vluchten. Ze komt echter niet meer terug. Eva blijft nog wel achter, en die is natuurlijk enorm verdrietig want die weet niet eens of haar moeder nog leeft.

Dan, als er helemaal niets aan de hand is, word er aangeklopt bij Crispijn. Als hij open doet komt Titelmans binnen met een dozijn bewakers. Ze doorzoeken het huis terwijl Titelmans een paar beschuldigingen bedenkt, en ze pakken Crispijn op om ondervraagt te worden. Hij word meegenomen naar het broodhuis, maar hij kan nog net Eva helpen met ontsnappen.

In het broodhuis is het pikkedonker, en het duurt even voor Crispijns ogen er aan zijn gewend. Als hij weer iets kan zien klinkt een stem: 'het bed in de hoek is van mij, jij mag de andere hebben'. Crispijn merkt verder alleen nog van de andere man dat hij een beetje van zijn weinige brood moet overhouden voor als het nacht is. Crispijn denkt dat die gast zijn broodje wilt nakken, dus eet hij hem helemaal op. Als hij gaat slapen hoort hij gepiep en voelt kleine voetjes over hem heen lopen. Er zaten ratten aan hem te knagen!!! Daarom kon hij natuurlijk niet goed slapen, en besloot hij om voortaan wel weer wat voor de ratten over te houden. De volgende ochtend horen ze iemand aankomen en roept hard in hun cel dat ze wakker moeten worden. Als hij aan de andere gevangenen vraagt waarvoor ze kwamen zegt hij: 'er zijn twee mogelijkheden. Of ze komen voor jou, of ze komen voor mij'. Crispijn kwam er later achter dat het geen fijne ervaring is als ze voor 'hem' kwamen. Je werd dan meegesleurd naar de martelkamer, waarin ze je martelden tot je zou bekennen dat je Protestants was, en als je dat zou bekennen zou nje worden verbrand. Je mocht dus kiezen of het nog lang zou duren zeg maar. Crispijn word dus gemarteld, en zijn nagels worden er helemaal uit getrokken! Dan valt hij flauw, KNOCK OUT zeg maar, en het laatste wat hij ziet is een man die hem bekijkt en naar de martelaars schreeuwt.

Als Crispijn weer bijkomt ligt hij in bed, en hij ziet dat zijn wonden worden verzorcht. Hin zioet ook dat hij in een groot landhuis zit, maar voor dat hij kan opstaan wordt hij weer in bed geduwd. De verpleegster zegt dat hij even moet rusten en herstellen. Als hij later een beetje rondkijkt ziet hij een schilderij van de famillie van zijn vader, de graaf van Egmond. Hij dacht al dat zijn vader hem had geredt.

Als hij weer helemaal de oude is, gaat hij op weg naar Brussel. Onderweg komt hij langs een herberg waar hij in wilt ovenachten, en als hij naar binnen komt ziet hij een stel mannen met een mes. Hij denkt wegrennen, maar dan zou hij neergetoken worden dus hij loopt gewoon door. Later komt hij er achter dat het een stel bosgeuzen zijn (bosgeuzen zijn Protestanten die zich schuil houde in groepen in het bos, en af en toe een inquisiteur te grazen nemen). Als ze zien dat zijn vingernagels er waren uitgetrokken door Titelmans, mogen ze hem meteen en hij maakt een paar nieuwe vrienden. Later op weg terug komt hij ze weer tegen als ze iets gaan afbranden of gaan slopen. Hij doet met ze mee en gaat naar huis. Als hij weer thuis is is komt hij er achter dat zijn vader gevangen is genomen door Alva, die vanuit Spanje naar Brussel is gegaan om de Protestanten harder aan te pakken dan de vorige inquisiteurs. Dat vind hij erg schokkend, want hij weet dat zijn vader een Katholiek is. En hij ziet dat Stina nog niet terug is, maar Eva komt wel weer even bij hem. Eerst was ze naar een vriend van Crispijn gegaan. Maar ze vragen zich allebei af waar Eva's moeder is, dus Crispijn gaat op zoek en Eva moet weer bij die vriend blijven. Als hij bij het stadje waar Stina was is aangekomen krijgt hij te horen dat ze is gestorven door een ziekte. Onderweg thuis komt hij de bosgeuzen weer tegen terwijl ze naar het huis van Titelmans gaan. Hij besluit om met ze mee te gaan terwijl ze het huis slopen, omdat hij zelf ook nog een appeltje met hem te schillen had. Als ze er aankomen, merken ze alleen dat Titelmans er niet is, dus ze nemen genoegen met zijn huis.

Als hij weer thuis is en aan Eva verteld wat er is gebeurd, rend ze meteen naar haar kamer. Die ziet hij dan een tijdje niet meer, maar door hard te werken kan ze haar hoofd er een beetje afhouden denkt hij.

Maar later komt zijn (soort en met) zus naar hem toe en ze verteld een beetje hoe dat zat met zijn vader die gevangen werd genomen. Maar terwijl ze praten word er op de voordeur geklopt, en ze weten dat het mannen van Alva zijn, dus ze vluchten door de achterdeur. Ze gaan allebei een andere kant op, en Crispijn weet dat hij absoluut niet meer in Brussel kan komen. Hij sluit zich later aan bij de bosgeuzen die hij onderweg tegen kwam in de herberg en met wie hij Titelmans' huis had gesloopt.

Hij blijft een lange tijd bij ze, leert ze een beetje kennen, en doet mee als ze een inquisiteur te grazen nemen.

En één keertje lukt het hem om Eva weer te zien, maar ze is ondertussen al ouder geworden is is flink pissig dat hij niet meer in Brussel kan komen en nog meer dat zij bij die vriend moet blijven.

Maar dan komt de leider van het bosgeus groepje een plan om Alva te vermoorden. Dus ze spreken met de andere groepjes bosgeuzen af en maken het plan compleet. Crispijn moet als een soort verkenner naar de poort, dat is gevaarlijk, maar daar koos hij zelf voor want het andere werk was bijna net zo gevaarlijk maar veel vervelender. Er was iemand binnen die zou de poort open doen en dan zouden ze Alva grijpen. Maar als ze aankomen worden ze al met geweren verwacht. Ze worden in de pan gehakt en uit elkaar gedreven. De meeste sluiten zich aan bij de watergeuzen, maar Crispijn niet.

Hij gaat naar de plaats waar zijn vader's famillie zit, want zijn vader is ondertussen vermoord en al zijn spullen zijn afgepakt. Daar geeft zijn zus hem een mooi pak waarmee hij Brussel in kan, want iedereen die er verdacht uitziet word al afgeschoten. Daar aangekomen gaat hij naar zijn vriend toe, en daar hoort hij dat Eva wilt vertrekken naar het noorden, waar zij famillie heeft. Crispijn wou toch al die kant op gaan, dus als zij aankomt zegt ze al dat hij haar niet tegen kan houden, en als hij zegt dat hij met haar mee gaat word ze heel blij. Dan gaan ze samen weg naar het noorden. The end!!!

Beoordeling:
Ik vond het erg leuk om te lezen, dat komt omdat het zo spannend was, want ik was echt nieuwsgierig hoe het afloopt met Crispijn, vooral wanneer hij Alva probeert te vermoorden. Ik kan ook helemaal meeleven met Crispijn omdat het zo mooi en gedetailleerd geschreven is, bijvoorbeeld dat hij zo boos was op Titelmans. En ook realistisch, maar dat komt omdat alle personages behalve Crispijn, Eva en Stina echt hebben geleefd (dat staat in het boek). En daarom vind ik dit boek echt een aanrader!!!