Leesautobiografie

Ik weet niet zeker of jullie allemaal weten wat een leesautobiografie is, maar dat is dus een verslag over jouw leven met boeken. Dus ga er maar even bij zitten, want ik ga mijn leven met boeken vertellen


Toen ik klein was, was ik niet heel erg geïnteresseerd in boeken, vooral omdat ik niet echt wilde weten hoe andere kleuters leerden fietsen, of lezen, of wat dan ook in een boek. Ik vond het wel altijd geweldig hoe mijn broer dingen als Dolfje Weerwolfje las en ik ging dus eigenlijk meer de kant op van verhalen die niet echt zijn en dat vind ik nog steeds leuker. Ik had niet zoveel moeite met zelf leren lezen, omdat ik het heel vaak probeerde. Toen ik in groep 3 zat had ik een hekel aan lezen, omdat er alleen maar van dat soort boeken waren die ik toen saai vond. Maar dat veranderde in groep 4, waar we naar de bieb (in onze basisschool) boeken mochten uitkiezen. Ik vond verhalen zoals het masker en andere kippenvel boeken erg spannend. Ik las trouwens ook alle Donald Duck boeken in de klas.
Ik las zoveel van dat soort boeken dat ik uiteindelijk moelijkere boeken mocht lezen dan andere kinderen uit mijn klas. Ik was wel een tijdje zoet met die boeken, en in groep 6 weet ik nog (want dat was wel een beetje speciaal) moest ik een boekbespreking houden, en het boek dat ik daar voor had uitgekozen vond ik zó spannend dat ik een enorme boekbespreking had voorbereid, en, (nu komt het,) we moesten ook een stukje uit het boek voorlezen. Het speciale was dat ik het boek open had, maar zonder er naar te kijken een heel hoofdstuk voorlas! Ik had het zó goed gelezen (en geleerd). Dat zou nu niet meer zo'n prestatie zijn, maar ik zat toen nog maar in groep 6, dus dat was wel bijzonder.

Het duurde dus wel even voordat ik door alle (voor mij) interessante boeken heen was, en dat vond ik afschuwelijk. ik zat in groep 7 en ik had alle boeken die ik leuk vond in de bieb al gelezen! Dus ik wist een oplossing: ik nam boeken van thuis mee! Toen vond ik boeken als geestenjager en Vampires Assistent helemaal geweldig, maar ik las die boeken in de vakantie en thuis. (ik had elke vakantie een grote stapel boeken mee.) Dus ik vond het een leuk idee om The lord of the rings mee naar school te nemen. Die boeken had ik in groep7 nog uit, dus ik was in de hobbit begonnen. Die had ik (met een hele hoop thuis lezen) in het begin van groep 8 uit. Dus toen nam ik De silmarillion mee. Dat was een hele uitdaging, maar ik had het nog in groep 8 uit gekregen. In de vakantie daarop had ik massaal boeken gelezen en daarom heb ik alle series die ik toen las en in de vakantie mee was begonnen al uit. Ik vond bijvoorbeeld boeken van Darren Shan heel goed, dus ik las ook de hele Demonata serie, die ook ontzettend spannend is. En ik las Larten Crepsley boeken, en ik kijk nu nog steeds uit naar de nieuwste Crepsley en Geestenjager! 

Ik denk dat de boeken in de middelbare school niet van die spannende series zijn, maar de boeken die ik tot nu toe hier heb gelezen zijn bijna net zo spannend! Ik raak ook steeds meer gewend aan die boeken waarin iemands leven in deze tijd gewoon gaat, van een normaal persoon, waarin niet veel gebeurd, en die niet zo spannend zijn, en ook nog eens probleemachtig, maar dat maakt niet uit!